Duchowe podstawy sztuki wychowania (Genesis)

Jest to proces wykładów wygłoszonych poprzez Steinera w Oxfordzie. Poświęcone są one pedagogice waldorfskiej. Steiner inicjuje od przedstawienia duchowego podłoża wychowania. Demonstrując trzy pierwsze siedmioletnie okresy życia w rozwoju człowieka, wskazuje, jak w każdym z tych okresów dziecko oczekuje od swoich nauczycieli i wychowawców innego sposobu prowadzenia lekcji, a co za tym idzie, innego typu pedagogicznych umiejętności i predyspozycji wewnętrznych.

Wykłady te omawiają drogi rozwoju duchowego, ale niosą także cenny materiał dotyczący funkcjonalnych aspektów pedagogiki waldorfskiej. Wychodząc od idei trójczłonowości, Steiner omawia niemało konkretnych zagadnień związanych z trzema pierwszymi siedmioletnimi okresami rozwoju dziecka.

Jego wskazówki idą równolegle w dwóch kierunkach, jedne dotyczą potrzeb rozwojowych dziecka i odpowiednich do tego sposobów progresywnania z nim, drugie odnoszą się bezpośrednio do nauczyciela, do jego umiejętności pedagogicznych i do jego światopoglądu i jego postawy uczuciowo-moralnej.

Wśród tych rozważań pedagogicznych odnajdziemy także wykład zajmujący się samą szkołą waldorfska, jej życiem i organizacją.