Polska publicystyka emigracyjna, choćby ograniczona cezurą po 1945 roku, stanowi szczególnie rozmaity temat badawczy, mający już świetne opracowania i analizy motywów, charakteru, problemów, gatunków, twórców, wpływu. Ciągle jednak jesteśmy raczej na etapie wyznaczania kolejnych celów badawczych (mapowania), aniżeli syntezy upraszczającej nawet rozpoznanie zależności pomiędzy publicystyką emigracyjną i krajową (w kontekście trudnych losów pisarzy, takich jak miedzy innymi Stanisław Mackiewicz, Melchior Wańkowicz, Teodor Parnicki, Maria Kuncewiczowa).
Właściwie każdy człon frazy polska publicystyka emigracyjna wymaga objaśnień i dopracowania terminologicznego. Polska to znaczy pisana przez Polaków, na tak zwane polskie tematy, poprzez Polaków przebywających na emigracji. Publicystyka, czyli wariant pisarstwa lokowanego, jak mówił Adolf Bocheński, piętro wyżej od danych, a zatem zawierającego opinie i komentarze wiarygodnego autora (eksperta); pozostaje kwestia kryteriów wiarygodności/autorytetu nadawcy, stosunek odbiorców do treści publicystycznych, rodzaju mediów (prasa, radio, telewizja, lecz także książki, druki ulotne, broszury), stylu i języka gatunków publicystycznych. Emigracyjna wreszcie wyprodukowana poprzez emigrantów czy także krajowców przemycających swoje artykuły i książki do wydawnictw emigracyjnych. Te dość oczywiste konotacje stanowią zaledwie zalążek zbioru wątpliwości i pytań związanych z szerokimi możliwościami interpretacji pojęcia obejmującego wymiar miejsca i przestrzeni twórczej autorów, genealogię dziennikarską, historię i zadania emigracji.
Ze Wstępu
Tytuł Polska publicystyka emigracyjna po 1945 roku Autorzy Iwona Hofman, Justyna Maguś Wydawnictwo UMCS EAN 9788322797365 ISBN 9788322797365 Kategoria Literatura, Nauki humanistyczne liczba stron 286 Format 240x179 mm Rok wydania 2023 Oprawa twarda
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Polska publicystyka emigracyjna po 1945 roku. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.