Długa odpowiedź (Wydawnictwo pauza)

Trzydziestoletnia pisarka Anna jest w dwunastym tygodniu swej pierwszej ciąży, kiedy jej mieszkająca po drugiej stronie kraju siostra Margot w trakcie rozmowy telefonicznej wyznaje, iż niedawno poroniła.

Ta strata, a także dramatyczne wydarzenia w życiu narratorki zmieniają relacje obu bohaterek, a świadkami niepewnych kroków Anny w stronę macierzyństwa stają się napotkane po drodze kobiety, które opowiadają kolejne przejmujące historie o dzieciach – upragnionych, urodzonych i straconych.

Długa odpowiedź to genialna powieść o skrywanych i wspólnych tajemnicach, niewypowiadanych na głos obawach i pragnieniach matek, a także przyszłych matek. Głęboko empatyczna i ogromnie wciągająca, prezentuje intymną dynamikę żeńskiej przyjaźni, macierzyństwa i żałoby, a także to, jak kobiety budują relacje wystawiane na próbę poprzez podobne albo całkiem odmienne doświadczenia ciąży, aborcji, poronienia i bezpłodności.

"W tej głębokiej, skłaniającej do refleksji powieści młoda kobieta zbiera różne intymne zwierzenia kobiet o ciąży, macierzyństwie i siostrzeństwie. Te narracje – zasłyszane, wyszeptane, wpisane w jednostkowe opowieści – nieustająco pokazują, jak cenne jest życie, że kobiety potrafią wszystko przetrwać… to istotnie wyraźne historie." „New York Times" "Wciągająca, a czasem poruszająca opowieść o przynależności, utracie i odrodzeniu.

Sięgając poza fizyczne transformacje związane z ciążą, Hogeland analizuje, jak to jest, gdy zostaje się rodzicem, gdy uznaje się, iż to nowe życie jest ważniejsze aniżeli własne, i co czuje kobieta, jeśli straci ten cenny dar.

Długa odpowiedź to płynący z głębi serca opis wspaniałej podróży." „Booklist" "Instrospekcyjny, wnikliwy psychologicznie i interesujący debiut. Chwytająca za serce opowieść zamazująca granicę pomiędzy fikcją i rzeczywistością.

Zaskakujące rozmyślania o żałobie, rodzinie, zdradzie i historiach, które o sobie opowiadamy." „Kirkus" "Przejmujące przedstawienie tego, na jak niemało sposobów kobiety mogą doświadczać ciąży i przeżywać utratę dziecka, jak niemało jest możliwych i niemożliwych do podjęcia decyzji, jak mnóstwo kapitulacji i wymuszeń, które trzeba przetrwać.

Wszystkie historie zawarte w tej powieści ukazują wyraźnie, że jedyne, co pozwala znieść tę sytuację, to sprawczość, której poczucie każda kobieta powinna mieć. To narracje wyjątkowo istotne." „The New York Times" Powyższy opis pochodzi od wydawcy.