Meijin - mistrz go

Kanwą powieści "Meijin – mistrz go" (1954) jest rozegrana w czasie sześciu miesięcy 1938 roku pożegnalna partia gry go pomiędzy dwudziestym pierwszym Honinbō – uznanym i niepokonanym dotychczas mistrzem Shūsai, a młodszym i utalentowanym pretendentem do tytułu Ōtake.

Pełen napięcia pojedynek, który odbywają w gustownych salach pensjonatów położonych wśród błyskotliwej przyrody, toczy się wedle odwiecznego ceremoniału i uświęconych tradycją zasad, podlegających jednak nieuchronnej ewolucji.

Narastająca rywalizacja, odgadywanie strategii i kolejnych posunięć przeciwnika pochłaniają uwagę nie tylko zawodników, ale też zebranych członków ich rodzin, asystentów, sędziów, a dzięki relacjom prasowym jeszcze czytelników tokijskiej gazety.

Z pozoru tylko kronikarsko opisana historia pożegnalnej rozgrywki starego mistrza go jest w istocie metaforą życia, opowieścią o konflikcie pokoleń i wypieraniu tradycji przez postępowość. W nowej linii dzieł Yasunariego Kawabaty ukażą się: Tancerka z Izu.

Opowiadania Piękno i smutek Powyższy opis pochodzi od wydawcy.