Jestem mieszkańcem wieży z kości słoniowej

To literatura mnie przejrzała, to poprzez nią czułem się przyłapany, to ona ukazywała mi stany rzeczy, których nie byłem świadomy albo byłem świadomy bezrefleksyjnie. Rzeczywistość literatury obudziła moją uwagę i mój krytycyzm wobec rzeczywistej rzeczywistości.

Uświadomiła mnie co do mnie samego i co do tego, co działo się wokół mnie. Normatywna koncepcja literatury ma tymczasem spektakularne określenie dla tych, którzy wzbraniają się przed pisaniem opowieści, którzy szukają nowych sposobów przedstawiania świata i wypróbowują je na świecie, nazywając ich „mieszkańcami wieży z kości słoniowej", „formalistami", „estetami".

Otóż z ochotą pozwolę określać siebie mianem mieszkańca wieży z kości słoniowej, ponieważ uważam, że szukam metod, modeli dla literatury, która już jutro (albo pojutrze) określana będzie jako realistyczna, wtedy mianowicie, kiedy dodatkowo te metody nie będą się już nadawały do użytkowania, ponieważ staną się manierą, która tylko pozornie będzie naturalna, tak jak dzisiaj fikcja jako środek prezentujenia rzeczywistości w literaturze jest wciąż jeszcze pozornie naturalna.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.