Pantofelki z flądry

Wiech zachwyca już czwarte pokolenie Polaków. Przedtem dziadków i rodziców. Teraz znów dzieci i wnuków. Pokładamy się ze śmiechu i zarazem ciarki nas przechodzą. Przedwojenne opowiadania. Przedwojenna jakość.

Wiech lubiany za najmocniej warszawskiego z warszawskich pisarzy. Znawca, a może wręcz współtwórca warszawskiej gwary, choć on sam twierdził, iż jedynie wiernie ją odtwarza, ograniczając się jedynie do oszlifowania jej, a czasami nadania jej formy nieco elegantszej, bo w jego książkach nie wyszukamy żadnego grubiaństwa, a mimo to oddaje w sposób niezwykły koloryt językowy warszawskiej ulicy.

A przy tym te jego opowiadania posiadają przecież także nad wyraz ostry, krytyczny pazur – wszak Wiech wytyka nam bezwzględnie nasze wady z pijaństwem i awanturnictwem na czele. O autorze niniejszego tomu pisał Michał Choromański: "Uważam Wiecha za jednego z najlepszych polskich pisarzy współczesnych, niewyczerpanego w pomysłach i zajmującego wyjątkową postawę moralną.

O Wiechu można choćby powiedzieć, że jest wielkim filozofem". A Maria Pawlikowska-Jasnorzewska dodawała: "Wiech to gentleman, szalenie dowcipny, nigdy jadowity, niejednokrotnie wzruszający. Jego felietony są skutkiem obserwacji wyjątkowo uważnej, pracy w swym rodzaju całkiem twórczej i na wskroś oryginalnej".

A Antoni Słonimski podsumowując twórczość Wiecha pisał: "Wolę książkę, która ma niepoważne zamierzenia i poważne osiągnięcia, od dzieł, które mają poważne zamierzenia i niepoważne osiągnięcia".

Obecny tom pt. "Pantofelki z flądry" czyli czwarty tom opowiadań powojennych Wiecha w naszej edycji jest zapożyczony od jednego z utworów, mieści większość opowiadań opublikowanych poprzez autora w latach 1948-1950 w tomach "G – jak Gienia", "Z bukietem w ręku", a także "Do wyboru do koloru".

Pominęliśmy opowiadania, które Wiech opublikował już przed wojną, a w wymienionych wyżej tomach po prostu powtórzył pod identycznym tytułem bez zmian (albo ze zmianami jedynie o charakterze kosmetycznym).

Część opowiadań z tomu "G - jak Gienia", które nie weszły w skład niniejszego zbioru, opublikowaliśmy wcześniej w tomie trzecim niniejszej edycji pt. "Wiadomo – stolica!" Powyższy opis pochodzi od wydawcy.