Jestem głód

Wśród czytelników Wron obfite kontrowersje powoduje zakończenie powieści, otwarte i pozostawiające pole do interpretacji. Co tak naprawdę wydarzyło się w scenie końcowej? Co mogło się wydarzyć? Jestem głód to opowieść z wyraźnymi motywami autobiograficznymi.

Wychowująca się w opresyjnej rodzinie dziewczynka uzdolniona plastycznie poszukuje własnej drogi, własnych uczuć, własnego ja. Wie, że aby pozostać sobą i nie zatracić się w dusznej relacji z matką, musi uciec, dokądkolwiek i jak najszybciej.

w trakcie lektury przeżyjemy z nią trzydzieści dwa lata pełne rozterek, wzlotów i upadków. Wraz nią będziemy dojrzewać, kochać, rodzić, radować się i cierpieć. Wpuści nas do swego intymnego świata tak daleko, jak tylko było to możliwe.

A to wszystko, podobnie jak we Wronach, ku przestrodze nas wszystkich. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.