Niedostatek (Fame Art)

Elizabeth jest zmęczona. Dużo lat temu przyjechała do Nowego Jorku jak do ziemi obiecanej, a dziś okazuje się, że jedyne, co udało jej się osiągnąć, to mąż, dwójka dzieci, doktorat, dwa niepełne etaty i...

bankructwo. Balansując pomiędzy marzeniami a ponurą rzeczywistością, wstaje co rano o nieludzkiej porze, by przebiec sporo kilometrów nad lodowatą rzeką i uciszyć myśli. Pewnego dnia odnawia kontakt z Sashą, przyjaciółką z dzieciństwa.

Czy wspólna przeszłość pozwoli tym dwóm kobietom odzyskać kontrolę nad teraźniejszością? Być może - zwłaszcza, iż Sasha także zmaga się z osobistym kryzysem.Lynn Steger Strong porusza problem subtelnych aktów systemowej przemocy, znanych wielu wrażliwym kobietom, które posiadają odwagę chcieć czegoś więcej.

Pisze o macierzyństwie, finansowej niepewności, gniewie, bezradności i innych uczuciach, które trudno wyrazić słowami.Lynn Steger Strong stawia ważne pytania: czego pragniemy, a raczej czego potrzebujemy? Co jesteśmy w stanie dać i kiedy? Jej bohaterka należy do pokolenia złamanych społecznych obietnic, które dawno bez pokrycia.

W tym wszystkim pojawia się macierzyństwo, które nie jest wyśmienite. Na szczęście czasami starczy po prostu być. I to daje nadzieję. Autorka stawia na piedestale niepokaźne zdarzenia, na które składa się nasza codzienność.

Opowiada historie, które mogłybyśmy uznać za niewiele ważne. Ale to przecież one są budulcem naszych lęków i aspiracji. Ważne i aktualne.Karolina Kaja Gołuchowska, redaktor naczelna portalu OfemininKażdy z nas boryka się z myślami, których nigdy nie wypowie na głos.

One są najczystsze, najbardziej szczere. To historie pozbawione filtrów poprawności. Dlatego szczerość tej książki zwala z nóg. Nie jesteśmy do tego przyzwyczajeni.Wiesz, jak to jest grać drugoplanową rolę w swym własnym życiu? Z ciekawością śledzić historie innych, żyć nimi, choć poprzez to nasze życie wydaje się blade i pozbawione sensu? To rodzi poczucie niedosytu, braku satysfakcji.

Niedostatku. To lekka książka o niedoskonałości. O braku harmonii, stałości i balansu, a czyta się ją jak letnią powieść. Może dlatego mówi o nas, kobietach, więcej, aniżeli same chciałybyśmy przyznać.Monika Pryśko, autorka bloga Tekstualna.pl