Czterdzieści dni to wiersz lament, poetycka kronika krzywd (doznanych poprzez matkę i syna ze strony sadystycznego ojca), która przekształca się w przejmujące świadectwo przepracowywania traum, w zapis bolesnej wędrówki z piekielnych czeluści pamięci, ze środka ropiejącej rany, ku niezmierzonym wodom litości i przebaczenia.
Z nieufnością przeważnie traktuje się sztukę, która nosi znamiona autoterapii. Cassar nic sobie z tych uprzedzeń nie robi, bo skala cierpienia, z jakim musi się zmierzyć, przewyższa literackie kalkulacje. Skutkiem jest swoisty poemat drogi: od nienawiści (także wobec samego siebie) do miłosierdzia, drogi w sensie metafizycznym i czysto dosłownym, ponieważ bohater codziennie uporczywie pokonuje pieszo kolejne kilometry.
Wędruje przez życie i przez tekst, poprzez krajobrazy i historię literatury, cierpi jak Hiob i narażony jest na pokusy jak Chrystus w trakcie czterdziestu dni postu. Romantyczny patos i barokowa metaforyka są jego orężem przeciwko szaleństwu.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Czterdzieści dni. darmowy odbiór w niemal 100 księgarniach. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.