Kodeks honorowy (Bona)

Kodeks honorowy to publikacja, która stanowiła główną podstawę teoretyczną do organizowania pojedynków między polskimi gentlemanami w okresie międzywojennym. Znajdziemy tu informacje dotyczące obraźliwego charakteru plotki oraz krótką listę honorowych broni.

na ogół zaś dowiemy się, kto zasługuje na zaszczytne miano,,osoby honorowej" i jak innowacyjnać honorowo. Bronić w niniejszej przedmowie zjawiska przeciętniewiecznego, jakim jest pojedynek - nie myślimy.

I nie myślimy w dodatku wdawać się w aż do znudzenia częste polemiki na temat, czy pojedynek ma rację egzystencji, czy też nie - a ograniczę się do stwierdzenia, że we wszystkich kulturalnych społeczeństwach pojedynek od szeregu stuleci istnieje, zatem jako zjawisko społeczne, mniej lub więcej destrukcyjne, musi być brane pod uwagę.

I co więcej: można śmiało zaryzykować twierdzenie, że tak długo pokąd prawna kultura naszych społeczeństw karać będzie czynną zniewagę gentlemana 24-godzinnym aresztem, zamienionym na 5 kor. Grzywny - tak długo istnieć będzie ten rodzaj współrzędnego sądownictwa honorowego, dopełniającego państwowy wymiar sprawiedliwości.

A zdaje się, iż jeszcze czas długi. Władysław Boziewicz - (ur. 1886, zm. 1946) kapitan Wojska Polskiego, autor jednej z najpoczytniejszych pozycji dwudziestolecia międzywojennego w Polsce - Kodeksu Honorowego.

Boziewicz pochodził z rodziny szlacheckiej. Zainteresowany genezą i historią pojedynków na rodzimych ziemiach, a także wrażliwy na problem łamania zasad honorowego zachowania, w 1919 roku opublikował Polski Kodeks Honorowy.

Współczesnym sobie przypominał, że obraza i znieważenie nieuchronnie prowadzą do egzekwowania honorowej satysfakcji. Wolumin doczekał się ośmiu wydań w ciągu kilkunastu lat; jego popularność do dziś jest świadectwem polskiego przywiązania do kultury szlacheckiej.