Dzieci pustyni. Pamiętnik matki zastępczej (Impuls)

Marzyłam o tzw. Wcześniejszej emeryturze. Miałam dość łączenia pracy zawodowej z obowiązkami domowymi, które sprowadzały się do odgrywania roli zarówno mamy, jak i taty, przejścia poprzez skomplikowany okres nauki mojej córki, zaliczenia gdzieś tam po drodze studiów zaocznych itd.

Miałam po prostu dość, czułam się zmęczona i wyczerpana. Stąd kiedy pojawiła się perspektywa przejścia na emeryturę w wieku 55 lat, miałam zamiar z niej skorzystać. No lecz cóż. Mimo przepracowanych 38 lat musiałam poczekać, aż osiągnę odpowiedni wiek.

nad wyraz podobała mi się perspektywa, iż ukończę 55 lat i pan listonosz co miesiąc przyniesie mi zwitek banknotów. Miałam nadzieję,obszerny, a ja będę odpoczywać, czytać książki, oglądać telewizję, a jak mnie będzie stać - jeździć na wycieczki po świecie.

Sielanka! Długie wieczory przemyśleń i nagle naszła mnie refleksja. Należę do rodziny osób długowiecznych i jak mi, daj Boże, przyjdzie żyć jeszcze z 30 lat, to - biorąc pod uwagę zaplanowane zajęcia - zanudzę się na śmierć.........