Wolność, równość, przemoc. czego nie chcemy sobie powiedzieć (Sikora Agata)

Książka nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia 2020 w kategorii esej.Dlaczego czasem łapiemy się na tym, że konfrontując się ze sporami wokół poprawności politycznej, przemocy symbolicznej czy #metoo, przyznajemy rację obu stronom albo w ogóle nie wiemy, co myśleć? Na jakich mitach jest oparte nasza wyobraźnia, jakie paradoksy kłębią się pod powierzchnią naszej codzienności?W pasjonującej książce Agata Sikora szuka odpowiedzi na pytania, które nurtują dziś mnóstwo osób o lewicowo-liberalnych poglądach.

Odwołując się do świadectw wrażliwości różnych epok – od liryki trubadurów przez „Deklarację Praw Kobiety i Obywatelki”, musical Hair, powieść i serial Opowieść podręcznej po stand-up Nanette – ukazuje, jak rodziła się i ewoluowała liberalno-lewicowa wrażliwość, jakie emocje mogły być w jej ramach wyrażane, a jakie zostały wypchnięte poza jej nawias.

Autorka rozpoznaje kulturowy klincz, w jakim tkwimy, rozdarci pomiędzy dążącym do autentyczności indywidualizmem a oświeceniową koncepcją racjonalnego podmiotu; między polityką tożsamości a uniwersalistycznym liberalizmem.

A potem, zdając sprawę z własnych wątpliwości, próbuje wyodrębnić ścieżki, które mogą nas z niego wyprowadzić.Oryginalność pisarstwa Agaty Sikory przejawia się nie tylko w ładnych, erudycyjnych analizach zjawisk kultury, lecz też w nieszablonowej umiejętności problematyzowania własnych doświadczeń – życia w Polsce i wielokulturowym Londynie, łączenia freelancerskiej pracy intelektualnej z wychowywaniem minimalnego dziecka, zderzeń i spotkań z innymi punktami widzenia.

dzięki temu jej książka jest czymś więcej niż esejem – jest zmianą.Agata Sikora – kulturoznawczyni, krytyczka literacka. Obroniła doktorat na Uniwersytecie Warszawskim (wyróżnienie w konkursie Narodowego Centrum Kultury na najkorzystniejszą rozprawę z zakresu nauk o kulturze, książka Szczerość.

O wyłanianiu się nowoczesnego porządku komunikacyjnego – w przygotowaniu), odbyła stypendia na Uniwersytecie Amsterdamskim i w Centre for the History of the Emotions na Queen Mary University of London.

Autorka licznych artykułów naukowych, publikowała teksty krytycznoliterackie i eseje m.in. Na łamach „Gazety Wyborczej”, „Przekroju”, „Nowych Książek”, „Twórczości”, „Krytyki Politycznej”, „Res Publiki Nowej”.

Stale współpracuje z „Dwutygodnikiem”. Interesuje się kulturowymi paradoksami progresywności i tym, co z tego dla nas wynika.