Mutyzm wybiórczy. poradnik dla rodziców, nauczycieli i specjalistów (Impuls)

Książkę dedykowano na ogół dla rodziców dzieci z mutyzmem wybiórczym oraz dla ich nauczycieli i specjalistów. W Polsce jest dostępnych niewiele pozycji, w których czytelnik odnajdzie nowoczesne podejście do mutyzmu wybiórczego (MW). Angielska i amerykańska literatura nie jest przystępna dla wszelkich, dlatego także wielu rodziców, nauczycieli czy specjalistów wciąż uważa, iż skoro dziecko rozmawia w domu, w szkole na przerwie czy w gabinecie, to bez wątpienia nie ma żadnego zaburzenia. Dlaczego książka ta jest asygnowana dla rodziców? To właśnie oni niejednokrotnie zadają sobie pytanie, dlaczego moje dziecko, które w domu rozmawia i genialnie się bawi, po przekroczeniu progu przedszkola/szkoły milknie. Na początku trudno im to zaakceptować. Czasem słyszą uwagi rodzaju: pewnie dziecko nie mówi, bo rodzice mu nie pozwalają, manipuluje otoczeniem, wybiera sobie osoby do rozmowy, nie lubi tej cioci czy nauczycielki. Rodzice z takimi komentarzami muszą się zmagać nie tylko w przedszkolu, szkole, u lekarza, ale i w rodzinie. Niestety, nawet rodzina nie rozumie problemów dziecka, uważa, iż dziecko ma taką fanaberię. Wszyscy muszą zrozumieć istotę tego zaburzenia, aby na co dzień nie szkodzić dziecku swoim zachowaniem, tylko go wspierać i pomagać. Dlaczego książka ta jest asygnowana dla nauczycieli i specjalistów? Otóż jako osoby pracujące z dziećmi i młodzieżą powinni znać niepokojące objawy, które sugerują nieprawidłowości w rozwoju. Muszą także zwracać uwagę na wszelkie zachowania, które nie są charakterystyczne. Z doświadczenia wiemy, iż termin „mutyzm wybiórczy" jest czymś nowym nawet dla wielu specjalistów (psychiatrów, psychologów, logopedów, pedagogów), którzy do tej pory nie spotkali dziecka z taką diagnozą bądź nie potrafili właściwie sklasyfikować występujących u niego objawów. Diagnozując dziecko z MW, specjaliści powinni mieć wystarczającą wiedzę na temat istoty zaburzenia i samego przebiegu terapii. Na dodatek niektórzy nauczyciele nie mogą zrozumieć, dlaczego uczeń na lekcji nie odpowiada na pytania, nie rozmawia z nauczycielami, z rówieśnikami, a czasem na przerwie buzia mu się nie zamyka. Twierdzą, iż uczeń ten manipuluje otoczeniem i mówi tylko wtedy, kiedy chce albo gdy ma coś do podania, np.: „jakby wiedział, to żeby odpowiedział".