Krótkie wywiady z paskudnymi ludźmi (WAB)

niedługie wywiady z paskudnymi ludźmi to zbiór nietypowych historii przesyconych ironicznym humorem, groteskowymi postaciami. Bohaterowie to Amerykanie przełomu XX i XXI wieku – egocentryczni, emocjonalnie płytcy i zagubieni, zapatrzeni w media, rozbudzeni seksualnie, ale niezdolni do zbudowania trwałej i zdrowej relacji. Wallace, który sam cierpiał przez 20 lat na depresję, ośmiesza też w swoich opowiadaniach współczesną kulturę terapeutyczną, tendencję do ciągłego psychologizowania i doszukiwania się traum z dzieciństwa. Pisarz zaskakuje nie tylko treścią, lecz też postmodernistyczną formą – ekscentrycznym sposobem opisu, jednostronnymi dialogami i zastosowaniem przypisów jako środka literackiego. Każda historia wciąga w dziwaczny świat skrzywień – na pierwszy rzut oka absurdalnych i surrealistycznych, a przecież powszechnie występujących. Wallace’a czyta się z zapartym tchem… Czytelnik czuje się wyzywany i zabawiany, i w pewnym sensie intelektualnie gwałcony, lecz wie, że to mu się podoba, iż Wallace jest doskonały… „Ft. Worth Star-Telegram" Wallace jest skandalicznie zabawny, z ironią dokonuje wiwisekcji kalectw psychicznych, które uchodzą za normę w mainstreamowej Ameryce początku XXI wieku. „San Diego Union-Tribune"