Tajemnica pionków 1

Pionki podobne są do siebie jak kropelki wody. Lecz w trakcie gry, zajmując na szachownicy rozmaite pola, wypełniają najszczególniej przeróżne role. Są pionki atakujące, jak również broniące. Pionki mogą stanowić o sile albo słabości pozycji. Teoria szachów nazywa je w najróżniejszy sposób: izolowane i połączone, oddalone i odstałe, wolne i zablokowane, wiszące i zdwojone. Spotyka się pionka - klina, a nawet pionka - gwoździa. Pionki są o sporo mniej przenośne niżeli figury. Z tego powodu często stają się obiektem ataku. Atakując je, siły bojowe jednoczą się w działaniu, co stanowi jeden z ważniejszych atrybutów gry. Istnieją efektowne kombinacje związane ze schwytaniem króla, zdobyciem hetmana lub innych figur, ale nie mniej interesujące są operacje taktyczne, używane przy schwytaniu pionków. Tutaj w dodatku można spotkać spory zakres najszczególniej rozmaitych przykładów. Konfliktowe pozycje, w centrum których znajduje się pionek, nieraz prowadzą do maksymalnych komplikacji, których rozwiązanie sprawia pogrom jednej ze stron. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.