Chłopcy z placu broni (Ferenc Molnár)

Chłopcy z Placu Broni to powieść węgierskiego pisarza Ferenca Molnára, po raz pierwszy książka ukazała się w 1907 roku. Głównym tematem książki jest przyjaźń grupy chłopców zamieszkujących ulicę Pawła.

Tytuł powieści nawiązuje do ulubionego miejsca zabaw głównych bohaterów – Placu Broni, który jest tu m.in. Symbolem przyjaźni i lojalności, beztroskiego dzieciństwa, lecz i odpowiedzialności i walki o własne miejsce.

Na pierwszy plan wysuwa się postać Nemeczka – najmłodszego i najmniej docenianego w grupie. Początkowo poznajemy go jako tchórzliwego chłopca. Od początku jest jednak oddany grupie i mimo strachu – stara się zaimponować kolegom w każdej osiągalnej sytuacji.

Jego śmierć uwypukla wartość honoru i bycia oddanym jakiejś kwestii. Czasem ci najsłabsi są najistotniej wartościowi,niejednokrotnie też niedoceniani. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.