Julian tuwim dzieciom (Nasza księgarnia)

Chyba każdy w Polsce zna takie utwory jak „Słoń Trąbalski", „Ptasie radio", „Okulary" czy „Lokomotywa", którena stałe zapisały się w pamięci dzieci i dorosłych. Nie zabrakło ich także w niniejszym zbiorze przygotowanym z okazji 130. Urodzin ich autora – Juliana Tuwima, poety kochanego przez drobnych i dużych czytelników.

Książkę wzbogacają niezwykłe ilustracje Magdaleny Kozieł-Nowak – pełne humoru połączonego z nostalgią i klimatem beztroskiego dzieciństwa.

Julian Tuwim – poeta, tłumacz, satyryk, autor prekursorskich w formie i treści utworów dla dzieci, z których dużo należy do najlepiej znanych wierszy w historii literatury polskiej (by wspomnieć nawet „Słonia Trąbalskiego", „Ptasie radio", a także „Lokomotywę"). Wśród jego najważniejszych dzieł dla dorosłych trzeba wymienić tomy wierszy „Czyhanie na Boga", „Sokrates tańczący", „Siódma jesień", „Słowa we krwi", „Treść gorejąca", poemat satyryczny „Bal w Operze" oraz pisany na przymusowej emigracji poemat liryczno-epicki „Kwiaty polskie". Julian Tuwim był jednym z założycieli grupy poetyckiej Skamander, wieloletnim współpracownikiem „Wiadomości Literackich" (w których ukazywały się jego pierwsze utwory dedykowane dla najmłodszych) i „Szpilek". Dał się poznać także jako tłumacz, między innymi Puszkina i Gogola. Razem z Janem Brzechwą jest twórcą postępowej szkoły poezji dziecięcej – błyskotliwej formalnie, wykorzystującej całe różnorodność artystycznych środków wyrazu, niejednokrotnie posługującej się purnonsensem, kalamburem, groteską, a odrzucającej niesprężysty gorset dydaktyzmu. W Instytucie Wydawniczym „Nasza Księgarnia" ukazały się m.in. Jego „W aeroplanie", „Pan Maluśkiewicz i wieloryb", „Spóźniony słowik", „Lokomotywa i inne wesołe wierszyki dla dzieci", „Cuda i dziwy", „Zosia Samosia i inne wierszyki", „Okulary".

Magdalena Kozieł-Nowak jest ilustratorką ze skłonnością do przesady. Przesadza z pomysłami, z kolorem, ze słodyczami, a w wolnych chwilach przesadza kwiatki. I dobrze jej tak, bo nie lubi ograniczeń, chce eksperymentować z techniką i stylistyką ilustracji, żeby nie zanudzić siebie, a w głównej mierze dzieci. Zdarza się, iż popełni rysunek satyryczny z nadzieją,dzięki temu i dorośli czasem się uśmiechną. Po ukończeniu Akademii Sztuk ładnych we Wrocławiu współpracowała z wieloma wydawnictwami i dzięki czemu regał z książkami, do których robiła ilustracje, się zapełnia. Na szczęście jest jeszcze kilka wolnych półek i ma nadzieję, iż kiedyś w dodatku będą zajęte. Ona także chce być zajęta tym, co robi, czyli kolorowaniem świata, do końca świata!