Piaskowy Wilk (Zakamarki)

Kiedy ani mama, ani tata nie chcą się z nią bawić, Karusia idzie nad brzeg morza i rozmawia z Piaskowym Wilkiem. On za każdym razem ma dla niej czas oraz ochotę na robienie interesujących rzeczy. Piaskowy Wilk ma lśniące futerko w kolorze piasku i był na świecie od zawsze. Opowiada rzeczy zapierające dech w piersiach i tłumaczy Karusi zagadki otaczającego ją świata. Na przykład iż wszechświat nie ma końca, albo że siniaki to medale, które dostaje się za odwagę. Albo że tata dlatego nie może przyjść się wykąpać z Karusią w morzu, bo gazeta, którą czyta, zahipnotyzowała mu oczy. Piaskowy Wilk potrafi przekonać Karusię, iż nie musi bać się ciemności. Świat na pograniczu rzeczywistości i dziecięcej fantazji. A głównie - spojrzenie na świat oczami dziecka. Asa Lind nad wyraz świadoma jest języka, smakuje go i bawi się nim podobnie jak robią to dzieci. Pojawiające się co kilka stron rysunki Kristiny Digman w doskonały sposób współtworzą klimat opowieści. Książka składa się z kilkunastu autonomicznych rozdziałów i świetnie pasuje do głośnego czytania, na przykład jako bajka na dobranoc. Książka z gatunku ponadwiekowych - można czytać trzylatkowi, pięciolatkowi, a i starszy brat czy siostra bez wątpienia posłuchają z zaciekawieniem, albo poczytają sami, a ułatwią im to znaczne litery. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.