Wypchane bociany (MUZA)

Brawurowo napisana powieść, w której fikcja miesza się z prawdą, marzenia z realnością, a zbrodnia z karą. Jej bohaterowie to nie są ani zwykli emigranci, ani grzeczni chłopcy. Z Polski lat 80. Uciekli nie tylko przed szarą ekonomiczną rzeczywistością.

Oszustwo mają we krwi i wykorzystają każdą sposobność, by zdobyć kolejne, jeszcze większe pieniądze. Brawurowo napisana powieść, w której fikcja miesza się z prawdą, marzenia z realnością, a zbrodnia z karą.

Jej bohaterowie to nie są ani zwykli emigranci, ani grzeczni chłopcy. Z Polski lat 80. Uciekli nie tylko przed szarą ekonomiczną rzeczywistością. Oszustwo posiadają we krwi i wykorzystają każdą sposobność, aby zdobyć kolejne, jeszcze obszerniejsze pieniądze.

Ich droga do Kanady to szlak znaczony przekrętami: Szwecja, Dania, Niemcy były niczym złotonośne poletka. Kiedy w kolejnym kraju kończyły się możliwości, żeby zarobić a się nie narobić, sprytni emigranci zmieniali klimat.

Upragniona, zamożna Kanada jawiła się im niczym El Dorado. Kiedy do niej dotarli, rozwinęli skrzydła. Przyjaźń$201 Czegoś takiego nie ma w świecie zła. Miłość$202 Tylko do pieniędzy. Żeby dolary płynęły szerokim strumieniem, są w stanie posunąć się do wszystkiego.

choćby do morderstwa. Autor, Edward Wójciak, to dziennikarz i pisarz, początkujący scenarzysta i filmowiec. Od 20 lat mieszka w Kanadzie i nie ukrywa, że Wypchane bociany powstały na kanwie jego własnych losów i wysłuchanych przez niego historii kanadyjskich emigrantów.

I tę prawdziwość się czuje. O prozie autora znany krytyk literacki, Tomasz Sobieraj napisał: Jest to pisarstwo człowieka, który naprawdę coś przeżył, naprawdę pracował, naprawdę rozmyślał. To pisarstwo prawdziwe, jakiego w Polsce szukać ze świecą [...] Tomasz Sobieraj, Krytyka Literacka, październik 2013, Na horyzoncie: Edward Wójciak