Królestwa Karolingów 751 - 987

Jak wyglądał ustrój państw Karolingów$326Jakie były korzenie tzw. Renesansu karolińskiego$327Co spowodowało upadek imperium Karola znacznego$328Ceniona badaczka wczesnego przeciętniewiecza, profesor Rosamond McKitterick, wykorzystując m.in. Źródła paleograficzne i trudnodostępne rękopisy, w sposób kompleksowy demonstruje dzieje królestw frankijskich podczas panowania dynastii karolińskiej. Genialnie pokazuje dynamiczną politykę prowadzoną poprzez kolejnych władców, zwłaszcza Karola wielkiego, oraz towarzyszące jej aspekty społeczne, gospodarcze, prawne i kulturowe, demaskując przy tym sporo istniejących we współczesnej historiografii stereotypów i schematycznych interpretacji wydarzeń. Opisuje funkcjonowanie ówczesnych instytucji świeckich, a także rozwój organizacji kościelnej i monastycyzmu. Niemało miejsca poświęca nauce i kulturze tamtego okresu. Atrakcyjnie demonstruje dzieje Normandii, Bretanii i Flandrii oraz kontakty państwa karolińskiego z Bizancjum i państwami Arabów. Gdy w 768 roku dokonano podziału królestwa Pepina, nie dotyczył on Bawarii, która zachowała niezależność aż do czasów po podboju Sasów i Longobardów przez Karola wielkiego. Wielką rolę w kolejnych działaniach Karola odegrały względy strategiczne związane z kontrolą alpejskich przełęczy, stanowiących przejścia do Italii.Spiski i opór przeciwko Karolowi, tak w obrębie, jak i na zewnątrz jego królestwa sugerują, że położenie Karolingów wcale nie było niezwykle bezpieczne, ani także nie cieszyli się oni pełnym poparciem, a owa utajona wrogość ujawniła się pełniej za panowania Ludwika Pobożnego. Potęga Karola znacznego była jednak tak obfita, że był on w stanie stłumić wszelki opór przeciwko swojej władzy i wykorzystać sukcesy do stworzenia ogromnego imperium.