Piętnaście podróży z Warszawy do Londynu (Reichardt Jasia)

Tytułowe piętnaście podróży trwa łącznie sześć lat (1940-1946). Czternaście spomiędzy nich odbywa się w Polsce. Odległości bywają różnorodne. Niekiedy nad wyraz drobne (dwa przystanki autobusem, dwudziestominutowy spacer), a czasem obszerniejsze - o sporo pokaźniejsze. W momencie, gdy ją poznajemy, podróżniczka ma siedem lat. Po drodze dziewczynka traci dom, rodzinę, nazwisko i włosy - aż wreszcie gubi także strach.

W tych trudnych latach dwie rzeczy pomagają bohaterce w trakcie podróży: kilka lekcji udzielonych poprzez rodziców - i ogromne szczęście, które nigdy jej nie opuszcza.