Historie florenckie. Od czasów najdawniejszych do śmierci Wawrzyńca Wspaniałego (One Press)

"Aby przewidzieć przyszłość, należy poznać przeszłość, ponieważ wszystko, co na świecie się dzieje, ma swój odpowiednik w minionych czasach." Niccolo Machiavelli Machiavelli został surowo oceniony przez potomnych.

Jego Księcia okrzyknięto podręcznikiem dla amoralnych tyranów, lecz przecież opisane w nim doktryny nie zostały odkryte przez Machiavellego. On jedynie miał odwagę opisać to, co praktykowali inni, aby rządzić produktywnie i zapewnić przetrwanie państwa.

Zasady spisane w Księciu obowiązują zresztą po dziś dzień - tam, gdzie dochodzi do konfliktu moralności i polityki, ta druga święci tryumfy. "Historie florenckie" są jednym z najważniejszych dzieł Machiavellego, napisanym w latach 1521 - 1525 i zadedykowanym papieżowi Klemensowi VII.

W pierwszej księdze renesansowy filozof opisał kluczowe wydarzenia z przeszłości Italii, żeby w drugiej skoncentrować się na historii Florencji. Dzieło to znamionuje się prostą, logiczną narracją, dzięki której autor wydajnie podtrzymuje zainteresowanie czytelnika.

Jest to zresztą nie tylko pozycja historyczna,również traktat o polityce, kulturze i społeczeństwie. Machiavelli zawarł w niej najważniejsze refleksje dotyczące konfliktów społecznych i politycznych, oparłszy się na rozważaniach o sytuacji przeciętniewiecznej i renesansowej Florencji.

Te przemyślenia dotyczące istoty władzy i tego, jaki jej typ i jakie sprawowanie przyczyni się do wzrostu zamożności i znaczenia państwa, pozostają w zadziwiający sposób aktualne. Także dziś bowiem konflikt polityczny jest grą, której stawkę stanowią wolność, godność, odpowiedzialność, dobrobyt i samostanowienie.

"I właśnie o tym są Historie florenckie Machiavellego. Czasami trzeba jako dobro oceniać mniejsze zło." Niccolo Machiavelli Powyższy opis pochodzi od wydawcy.