Kropki nad i. Dziś i jutro

"Śmiesznie jest twierdzić, że zarzuty z dziedziny polityki wewnętrznej mogą być widocznymi poważnymi przyczynami powodzenia i niepowodzenia w polityce międzynarodowej, a nie pozorami, nie pretekstami dla gry.

Polityka jednak jest dziedziną, w której kierunek drogi jest rzeczą najważniejszą, ważniejsze jest zawsze w polityce to, „gdzie idziemy”, aniżeli to, „gdzie się w danej chwili znajdujemy”.

Pierwszym warunkiem do tego, by móc zaofiarować swemu sąsiadowi politykę pokojową, jest być silnym.

Sztuka polityki polega właśnie na wiązaniu swych planów z siłami żywymi, żywotnymi i do życia zdolnymi, a nie z nieboszczykami politycznymi, czy tendencjami pozbawionymi przyszłości. Niestety, Polacy mają jakiś litościwy sposób traktowania polityki. Ktoś przychodzi na wyścigi i stawia na konia najgorszego, bo mu się wydał godnym litości. Ten „ktoś” byłby tylko swojego typu filantropem, czy człowiekiem korzystnego serca, ale nie człowiekiem, chcącym wygrać w totalizatora. W polityce nie wolno jest wywoływać się uczuciami sympatii.

Są linie stałe w polityce państw i dlatego nigdy nie jest śmieszne mówiąc o obecnej Polsce, powołać się na Lwa Sapiehę, Jerzego Ossolińskiego, Stanisława Żółkiewskiego.

Trzeba pamiętać, iż w polityce program nieziszczalny nie jest programem.

najlepszym hołdem, złożonym polskiej historii, będzie prawda.



Stanisław Cat-Mackiewicz"