W ziemiańskim dworze (WN PWN)

Życie codzienne polskiego ziemiaństwa, zarówno w XIX wieku, jak i w ostatnich latach Drugiej Rzeczypospolitej, niezmiennie było związane z przyrodą i cyklem zmieniających się pór roku. Toczyło się wokół prac rolniczych, w rytmie dorocznych świąt.

Książka Mai Łozińskiej W ziemiańskim dworze podporządkowuje się temu rytmowi. Niczym gospodarski kalendarz podzielona na cztery części - Zimę, Wiosnę, Lato i Jesień - opowiada o zajęciach mieszkańców dworu: o dbałości o dom, sprzęty, ziemię i zwierzęta, o przygotowywaniu posiłków i zapasów na zimę, obyczajach świątecznych, rozrywkach, wizytach gości, zjazdach familijnych i polowaniach.

Bogaty materiał źródłowy wykorzystany w książce pochodzi przede wszystkich z dwóch wyraźnie wyodrębniających się okresów. Pierwszy to czas między zniesieniem pańszczyzny a wybuchem I wojny światowej, drugi to dwudziestolecie międzywojenne.

Tekstowi towarzyszy bogaty dobór archiwalnych i malarstwo z epoki.