Historia żydów - paul johnson (Aletheia)

Claude Lévi-Strauss (1908–2009) należał do twórców wyśmienitej humanistyki francuskiej z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, a Smutek tropików (1955) jest specyficznym dokumentem z tamtego okresu.

głównie jednak stanowi fascynującą, w szerokiej mierze autobiograficzną książkę „podróżniczą”. Autor był jednym z pierwszych (a po części też ostatnich) badaczy ginącej kultury brazylijskich Indian.

Na poły sensacyjna opowieść o tych badaniach z przełomu lat trzydziestych i czterdziestych generuje trzon tej książki i zajmuje ponad połowę jej pojemności. Atrakcyjność dzieła nie polega tu jednak na poszukiwaniu egzotyki, ale na zgłębianiu natury ludzkiej w jej historycznych, etnicznych i społecznych formach.

Mimo że napisana w sposób modny, relacja jest zarazem pełna głębokiej refleksji filozoficznej nad losem współczesnego świata. Okazją po temu są opisane w książce podróże do jeszcze innych miejsc, zwykle do muzułmańskiej i buddyjskiej Azji.

wynajdziemy tu jakże aktualne dodatkowo w naszym stuleciu wizyjne niemal ujęcia relacji Wschodu z Zachodem, analizę przyczyn tego podziału i utraconych szans utworzenia wspólnej kultury. Smutek tropików poprzedza inne wielkie dokonania Lévi-Straussa: Antropologię strukturalną i kolekcję „Mitologie” (m.in.

ascetyczne i gotowane, Od miodu do popiołu), ale zajmuje pośród nich pozycję dzieła najwybitniejszego pod względem literackim i filozoficznym, zaliczanego niekiedy do stu najważniejszych książek XX wieku.