Wtedy młódź polska na wyścigi runęła na wroga, uderzając najpierw włóczniami, a następnie dobywszy mieczy; niewielu z nadchodzących Czechów osłoniły tam tarcze, kolczugi były im ciężarem, nie pomocą, szyszaki służyły tam głowom za ozdobę, a nie za osłonę. Anonim, tzw. Gall, Kronika polska Autor przedstawia znaczny arsenał jednostkowego uzbrojenia zaczepnego i ochronnego, włócznie, topory, miecze, łuki, proce oraz broń rzadko używaną przez Słowian. Sprawdza kiedy poznali kusze, zastanawia się, jakich używali tarcz, jak niejednokrotnie wdziewali pancerze i jakie mieli hełmy. Opisuje znaki bojowe oraz wyposażenie jeździeckie. Zgodnie z tytułem omawia oręż użytkowany poprzez Słowian we wczesnym przeciętniewieczu, a nie tylko ten poprzez nich produkowany. Uzbrojenie wszak nie poddaje się prostej kategoryzacji etnicznej, choć niektóre jego typy stawały się swoistym wyróżnikiem grupowym. Mimo, iż to nie podręcznik o tym jak zostać słowiańskim wojem, to wynajdzie tu czytelnik dane, jakiej broni mogli używać np. Wieleci podczas powstania 983 r., pancerni Mieszka I czy drużynnicy z wielkich Moraw. Doświadczenie autora jako odtwórcy dało możliwości poręcznego zweryfikowania teorii stawianych przez badaczy gabinetowych. Stosowanie replik broni uczy możliwych zastosowań i niezbędnych metod obchodzenia się z nią. Zagadnienia zastanawiające z pozycji gabinetu, stają się oczywistymi w pozycji użytkownika. Wojna formuje rytuały i zyskuje wymiar duchowy, a więc wojna i kultura w jednym stały domu, i to najlepiej oddaje podtytuł książki, która traktuje nie tylko o formie broni, ale też jej obecności w kulturze duchowej epoki. Literatura bronioznawcza z zasady pomija ten wątek, a publikacje o religii i mitologii nie często naświetlają rolę uzbrojenia w obrzędach i symbolice. Autor stara się o typologiczną refleksję przy źródłowych wzmiankach np. O mieczu Świętowita w Arkonie, siodła Triglava w Szczecinie czy hełmie Swarożyca w Radogoszczy. Dla autora to właśnie styk dwóch największych pasji poznawczych duchowej kultury Słowian i dawnego uzbrojenia. Książka rozwija niemało wątków poruszonych we wcześniejszej O wojownikach Słowian. Drużyny i bitwy na lądzie i morzu.
liczba stron: 674 / Format: 17,5x24cm
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla O broni słowian. - górewicz igor d. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.