Polityka rządu stanów zjednoczonych wobec indian sioux w latach 1805-1868 (Aspra)

Wzajemna ciekawość i nieufność, chęć podmiany towarów i obawa o własne bezpieczeństwo - te motywy dominowały w relacjach pomiędzy rdzenną ludnością kontynentu Ameryki Północnej a Europejczykami. Zwyczaj prowadzenia rozmów pomiędzy kolonistami a Indianami wywodził się z okresu kolonialnego. Nie stanowiło to jednak oficjalnego nawiązania relacji dyplomatycznych pomiędzy równorzędnymi podmiotami prawa międzynarodowego, ale spotkania zgodne z tubylczym zwyczajem i ceremoniałem, podczas których to koloniści często zabiegali o pomoc tych drugich.(...) Innym celem tego opracowania jest spojrzenie na zmieniającą się sytuację dwóch partnerów, czego oznaką może być nawet przeniesienie urzędu odpowiedzialnego za stosunki z Indianami z Departamentu Wojny do Departamentu Zasobów Wewnętrznych (w 1849 r.). Próba uchwycenia anomalii podejścia do kwestii indiańskiej, która przejawiała się tym, iż do 1871 r. Relacje z Indianami, choć formalnie podległe polityce zewnętrznej (wszak traktaty zawierane były tylko z obcymi krajami), to w praktyce wraz z upływem czasu coraz mocniej podlegały pod wewnętrzną sferę polityki USA, o czym pisał choćby amerykański badacz tego tematu Paul Francis Prucha.Ze Wstępu