Tajemnice polskich templariuszy (RYTM)

Wśród wielu zakonów rycerskich prym wiedli templariusze (Ubodzy Rycerze Chrystusa i Strażnicy Świątyni Salomona) - zakon najmniej poznany i najistotniej enigmatyczny. Na ziemiach polskich pojawili się na przełomie XII i XIII wieku.

Cieszyli się sławą genialnych wojowników i strategów. Oprócz miecza w Europie bronił ich również krzyż. Musieli się z nimi liczyć wszyscy chrześcijańscy władcy. Ważnym również zadaniem wszelkich europejskich komandorii tego zakonu było intensywne pomnażanie majątku.

Templariusze zarządzali tysiącami hektarów ziemi, lasami i jeziorami. Sprowadzali osadników, zakładali świeże miasta i wsie. Budowali drogi i mosty, wytyczali i ochraniali szlaki komunikacyjne. Pobierali myto, dysponowali targowiskami, karczmami i młynami.

Ich majątki zwalniane były z dziesięcin, kolęd i wszystkich świeckich i kościelnych świadczeń podatkowych. W opinii współczesnych Rycerze Chrystusa byli niezmiernie bogaci, jednak w chwili kasaty ruchomy majątek komandorii przepadł bez śladu.

W jaki sposób zniknął$962 Gdzie się podział$963 Do dziś krążą legendy o skarbach templariuszy ukrytych głęboko w tajemnych i niedostępnych miastach.