Czerwona michalina. michalina tatarkówna-majkowska,284KS (8188148) (Księży Młyn)

To dzięki niej nie budowano w Łodzi mieszkań ze wspólnymi łazienkami. Starała się interweniować w kwestii zatrudnienia kobiet. Warunki w fabryce włókienniczej znała z autopsji i zdawała sobie sprawę z tego, jak ciężka była praca w,,przemyśle lekkim"...

Choć Michalina Tatarkówna-Majkowska była ważną postacią w dziejach powojennej Łodzi, dotąd mało wiadomo było o jej życiu prywatnym, osobistych poglądach politycznych i społecznych. W książce "Czerwona Michalina" autor opisał rodzinę Tatarkówny-Majkowskiej, prześledził także jej działalność publiczną.

Analizując bogate archiwa dokumentów partyjnych, ukazał jej awans partyjny i społeczny po 1945 r., kiedy kierowała Komitetem Wojewódzkim PZPR, a potem Komitetem Łódzkim PZPR. Zwrócił także szczególną uwagę na zachowanie towarzyszki Tatarkówny-Majkowskiej podczas burzliwych lat 1956-1957, gdy odcięła się od swego stalinowskiego rodowodu.

atrakcyjnym elementem książki jest jej postawa podczas protestów w Łodzi, opis wpływu, który wywarła na postrzeganie strajków. Kariera robotnicy fabrycznej, która po wojnie rządziła drugim co do wielkości miastem Polski, do dziś intryguje.

Książkę ilustrują niepowtarzalne fotografie. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.