Na Kazimierzu i... Żydzi Krakowa międzywojennego (Austeria)

Praca ma na celu przybliżenie najróżniejszych aspektów życia żydowskich mieszkańców Krakowa w latach międzywojnia, co w konsekwencji być może przyczyni się do zrozumienia problemów, z jakimi się oni borykali zrozumienia, którego wielokrotnie brakowało już w okresie międzywojennym. Polacy i Żydzi mieszkali co prawda w tych samych dzielnicach, przy tych samych ulicach i szczególnie nawet w tych samych domach, ale ich kontakty nie były jednak zbyt częste i sprowadzały się przeważnie do sfery edukacyjnej i ekonomicznej. Żydzi bardzo rzadko odwiedzali chrześcijańskie (polskie) domy, a jeszcze rzadziej, jak można wnioskować z lektury literatury pamiętnikarskiej, przyjmowali Polaków u siebie. Wielu Żydów, zwłaszcza z uboższych sfer ortodoksyjnych, nie znało języka polskiego lub znało go nad wyraz słabo, równocześnie ilość Polaków znających jidysz była niepokaźna. Na skutek czego różnice religijne, obyczajowe i językowe wywoływały, że obie społeczności żyły nie tyle razem, ile obok siebie.