Król porwany

W kręgu przywódców konfederacji barskiej zrodził się plan porwania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, aby opróżnić tron i otworzyć międzynarodową rozgrywkę o polską koronę. Liczono, iż przyniesie to pomoc mocarstw przeciw ingerencji politycznej i interwencji wojskowej Rosji, a także pozwoli przywrócić stosunki polityczne zmodyfikowane po części poprzez reformy pierwszych lat panowania Stanisława Augusta – reformy budzące sprzeciw wielu magnatów i wielkiej części zachowawczo nastawionej szlachty. Do nieudanej próby porwania doszło w Warszawie 3 listopada 1771 roku. Na kanwie relacji o tym zamachu Stanisław August rozwinął w ówczesnych mediach – głównie w prasie krajowej i międzynarodowej – wielką kampanię propagandową, starając się wyciągnąć korzyści wizerunkowe ze swej dramatycznej przygody. Piotr Ugniewski mówi o przyczynach i okolicznościach zamachu na króla,głównie ukazuje instrumentarium i przesłanie propagandowe Stanisława Augusta. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.