Złudzenia postępu (Vis-a-vis Etiuda)

Georges Sorel (1847-1922) - francuski filozof, socjolog, działacz społeczny, jeden z twórców syndykalizmu. Pomiędzy filozofią, a inżynierią. Pomiędzy Nietzschem, a Marksem, pomiędzy Bergsonem i Goethem. Zajmowali się jego myślą i B.

Croce i nasz S. Brzozowski. Socjalista, syndykalista, który jednak nigdy nie uczestniczył w żadnym ruchu bezprecedensowym, jednak za spadkobiercę myśli marksowskiej uważał się jak najistotniej, choć np. Leszek Kołakowski nazywa go Lutrem marksizmu.

Był w najkorzystniejszym tego słowa znaczeniu socjalistą utopijnym. W Złudzeniu postępu autor mając w pamięci marksowską ideę determinizmu historycznego w zasadzie w sporej mierze się od niej odcina i twierdzi, że nie ma żadnej konieczności dziejowej, która miałaby zagwarantować historyczne zwycięstwo socjalizmu.

ponadto Sorel nie ma równiez złudzeń, co do rewolucyjnego ducha klasy robotniczej, twierdzi wręcz, że dokonywana przez tę klasę rewolucja prowadzić bedzie jedynie do zmiany organizacji produkcji. Sorel - zgodnie z tytułem - jest w pełni pozbawiony złudzeń, co do tego jak będzie wyglądał porewolucyjny ład na świecie i prawdopodobnie te jego tezy spowodowały,przez socjalistyczną ortodoksję został zaliczony nie tylko do szkodników, lecz wręcz faszystów.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.