Arkadia (Videograf)

Ziemia, bliska przyszłość. Morza zalewają coraz większe części kontynentów, niszcząc cywilizację. Do zakładu wychowawczego w Arkadii trafia Helena. Ta młoda dziewczyna podobno kogoś zabiła, lecz nie zna szczegółów tej zbrodni, gdyż każda nowa więźniarka zostaje poddana wymazaniu pamięci w miejscu zwanym ciemnią.

Amnezja nie jest jednak zupełna - w głowie Heleny majaczą skrawki wspomnień, z których próbuje odbudować swoją przeszłość. W tej apokaliptycznej scenerii rozgrywa się opowieść o nadziei, moralności, a głównie o miłości rozkwitającej na gruzach świata.

Helena broni się przed uczuciem do wychowawczyni Nadii, świadoma, iż mogą z niego wyniknąć tylko kłopoty. Tymczasem w zakładzie dochodzi do zbrodni, która stawia pod znakiem zapytania dalsze losy bohaterek.

Co się stanie z Nadią$16 Czy Helena dostanie szansę wyjścia na zewnątrz, żeby poznać swoją historię$17 Science fiction to zwykle męski sport. Zatem książka Michałowskiej nie tylko otwiera przejście do odmiennego świata, ale też stanowi klucz do krain innej wrażliwości.

Czym jest zalewana przez morze Arkadia$18 Żyjemy w podzielonym świecie, w którym przekonania oddalają nas od siebie bardziej niż granice polityczne. Co jest prawdą, a co złudzeniem prawdy$19 Tylko empatia jest prawdziwa.

Michał Cetnarowski, "Nowa Fantastyka" Świat po apokalipsie nie jest najkorzystniejszym miejscem do życia. A pobyt w więzieniu nie ulepsza międzyludzkich relacji. Jednak w powieści Michałowskiej jest sposób na to, by uciec z zakładu, nie opuszczając jego murów.

Wolność bowiem jest stanem "umysłu i ducha". Może ją przynieść miłość, istniejąca poza czasem i przestrzenią. Jedyna wolność, jaka pozostała pensjonariuszkom zakładu dla "zbłąkanych kobiet".

Emocjonująca lektura. Polecam! Elżbieta Żukowska, "Czas Fantastyki" Iwona Michałowska - być może jedyna w Polsce pisarka nosząca kapelusz tyłem naprzód. Urodziła się i zapewne kiedyś umrze, choć niechętnie.

W przerwach między dumaniem a pisaniem ukończyła dwie filologie na UAM. Przetłumaczyła niemało książek, wśród nich utwory Ayn Rand, Liliany Bodoc i Raya Bradbury'ego. Literaturę pojmuje jako mówienie w sposób zajmujący o sprawach ważnych.

W wolnych chwilach jeździ rowerem, chodzi po górach lub ogląda mecze piłki nożnej. Poza tym normalna