Na krawędzi wolności (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego)

Rozprawa ta jest nietuzinkowym, a przy tym ładnym przykładem historycznego opracowania z pogranicza filozofii (antropologii filozoficznej), psychopatologii (filozofii psychiatrii) oraz aksjologii. Co szczególnie ważne, analizy i rozważania prowadzone poprzez autorkę jawią się współczesnemu czytelnikowi jako nadal wyraźne, pasjonujące i aktualne, mimo iż opisywane w pracy wydarzenia rozegrały się niemal 150 lat temu. Trzeba podkreślić zarówno interdyscyplinarność książki (w prowadzonych analizach autorka zademonstrowała i twórczo wykorzystała rozległą wiedzę z zakresu filozofii, medycyny i psychiatrii, psychopatologii, psychologii i sądownictwa), jak i jej walory intelektualne: wszystkie etapy innowacyjnania badawczego zostały przeprowadzone przez autorkę w sposób wzorcowy. [...]
Książka ma kompletnie spójną i logiczną strukturę, jasno zarysowany scenariusz zaś jest realizowany poprzez autorkę w sposób modelowy. Dojrzałość intelektualna badaczki ujawnia się we wszelkich elementach prowadzonych przez nią analiz. Ta filozoficzna rozprawa napisana jest z wielkim zacięciem i smakiem humanistycznym, a jej najkorzystniejsze momenty o eseistycznym charakterze budzą uznanie, wyjątkowo w kontekście bardzo młodego wieku autorki.
Na tle innych prac tego typu rozprawa Miry Marcinów jawi się jako ze wszech miar unikatowa i wartościowa, na jej lekturze skorzystają poznawczo humaniści wszelkiej orientacji, jednocześnie studenci, jak i pracownicy naukowi. także zechcą po nią sięgnąć psychoterapeuci, lekarze psychiatrzy, a także wszyscy ci, którzy są zainteresowani chorobą psychiczną, egzystencjalnymi problemami człowieka dorosłego, a także tym, co w literaturze filozoficznej zwykło się określać jako ludzką kondycję.