25-lecie wejścia w życie europejskiej konwencji praw człowieka w polsce (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika)

W monografii podjęto próbę krytycznej oceny standardu ochrony praw człowieka, określonego w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Rozważania koncentrują się na analizie literalnej treści Konwencji i praktyk jej stosowania.

Autorzy ustalają, czy rozbieżności w interpretacji praw i wolności, o których mowa w Konwencji i w traktatach przyjętych pod egidą ONZ: 1) zezwalają na poszukiwanie ochrony przed Komitetami ONZ po uzyskaniu niekorzystnej dla skarżącego decyzji Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, 2) mogą być ograniczone dzięki wyznaczaniu poprzez organy Rady Europy standardów zalecanych albo przez częstsze włączanie dorobku organów ONZ do orzecznictwa Trybunału.

Interpretacja Konwencji musi być dopasowana do współczesnych realiów technologicznych, społecznych i kulturowych. Problemem jest jednak wyznaczenie ścisłych ram dopuszczalnej ingerencji państwa związanej z tak aktualnymi wyzwaniami, jak np.

z 1) ograniczeniem korzystania z wolności słowa w przypadku kolizji tej swobody z dopuszczalnością realizowaniu praktyk religijnych, 2) ochroną absolutnego charakteru prawa do życia, w kontekście dopuszczalności legalnej aborcji, 3) reformowaniem rozmiaru sądownictwa w kierunku zapewniania jego niezależności, 4) zasadnością uznania za uchodźców osób opuszczających swoje kraje z powodu łamania praw II generacji, a nawet praw środowiskowych, 5) rozwijaniem przez podmioty prywatne nowoczesnych technologii (tzw.

Internet Rzeczy) oraz kilku innych podobnych dylematów.