Media wobec śmierci, tom 1, AZ#B160A277EB/DL-ebwm/pdf (Elipsa Dom Wydawniczy)

Parafrazując znane powiedzenie, odnoszące się pierwotnie do prasy, można powiedzieć, że nic tak nie ożywia przekazu medialnego jak trup… W dobie komercjalizacji mass mediów oraz traktowania informacji wyłącznie w kategorii towaru i zysku, sensacja, a także rozrywka stały się swoistym paradygmatem wszelkich przekazów medialnych1.

W świecie mediów, jak i w innych rozmiarach rzeczywistości, dokonuje się aktualnie zmaganie pomiędzy – najogólniej mówiąc – dwoma koncepcjami dziennikarstwa, a także przekazu medialnego. Pierwsza, inspirowana w decydującej mierze przez chrześcijańską etykę i hierarchię wartości wynikających z Dekalogu i ideałów Ewangelii, za fundamentalne przesłanie odnoszące się do mediów uważa prawdę, dobro i piękno2; zdobywanie i przekazywanie danych służyć powinno człowiekowi, który ma prawo do prawdy, oraz korzystnu wspólnemu, żeby społeczeństwo, zwłaszcza w procesie globalizacji, poszukiwało dróg jedności i tworzenia wspólnoty ogólnoludzkiej.

Badacze reprezentujący przeróżne ośrodki naukowe, także zagraniczne, podjęli się trudnego zadania ukazania różnych aspektów występowaniu śmierci w przekazach medialnych. Poruszony został na dodatek problem dziennikarstwa jako… śmiertelnie niebezpiecznego zawodu, i to nie tylko w kontekście działań wojennych, lecz – czy nie w głównej mierze? – politycznych.