Szarak za miedzą (Poznańskie)

Ta książka to historia naturalna, przekazana z bliska. Jest świadectwem zażyłości ze światem przyrody. Powstała z wnikliwej obserwacji roślin i zwierząt żyjących na ziemi uprawnej i pod nią – od pracowitych bakterii po pustułkę patrolującą z wysoka łany zboża. To opowieść o polnych myszach w gniazdach przyczepionych do łodyg pszenicy i o zającach, które biegną,chronić swoje życie. Napisana z pasją, pociętymi od słomy palcami i w ubłoconych kaloszach.

Jest to opowieść o naszym krajobrazie i o nas samych.

I jest to historia pola, które było o krok od śmierci.

Miedza, żniwa, orka, sierp... Słowami starymi jak sama ludzkość autor snuje spokojną, a równocześnie niezwykle wciągającą opowieść o związku człowieka z ziemią, która go żywi, i naturą, która go otacza. Ta książka ma w sobie coś z zapachu świeżo zaoranej gleby po deszczu – oszałamia zwyczajnym, codziennym ładnem przyrody, i przypomina, jak nad wyraz go potrzebujemy w naszym życiu.

Piotr Horzela, popularyzator przyrody