"by skreślić historię naszych zbiorów". polskie kolekcje artystyczne (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika)

kolekcja artystyczna jest dla mnie tworem celowym, będącym wyrazem kreatywności człowieka. Niekoniecznie jednak musi być skutkiem uświadomionych dążeń estetycznych, naukowych czy też światopoglądowych, niekoniecznie również musi być oparta na osobistej pasji, wrażliwości albo gruntownej wiedzy i znawstwa sztuki.

Kolekcjonerstwo bowiem pozostaje wyraźnym elementem charakterystyki kultury w danej epoce, nawet wówczas, kiedy motywacji dostarczają mu tak niskie postawy jak snobizm albo przelotna moda, a także kiedy kolekcje budowane są na podstawie uproszczonych, obiegowych sądów i ocen.

Także i wtedy — jako fakt antropologiczny — jest ono odzwierciedleniem aksjologicznych hierarchii, a może choćby szczególnie wtedy, bo nie dominuje tu indywidualna wiedza ani wrażliwość. Lecz nie może być to tylko zbiór dekorujący „bogate apartamenta", stwarzający jedynie bogaty w obrazy, dzieła sztuki i cenne przedmioty użytkowe wystrój rezydencji arystokratycznej czy burżuazyjnej, jaki cechował ją i wyróżniał zawsze — czy to na wsi, czy to w mieście — i jaki powstawał samoczynnie, w zasadzie sam z siebie, z fortuny i kultury danego rodu (lub postaci), z pokolenia na pokolenie (lub jednorazowo).