Oneiron (Poznańskie)

Prowokująca i niejednoznaczna powieść o życiu w zaświatach.

„Kręci ci się w głowie. Czujesz, iż zatykają ci się uszy, a w głowie początkuje dudnić. Nogi uginają się pod tobą. Spadasz. Nie jest miękko, lecz i nie twardo. Ani zimno, ani gorąco. Osuwasz się i padasz na plecy jak w głęboki śnieg. Zamykasz oczy i czekasz, aż obudzisz się gdzieś indziej”.

Tych siedem kobiet dzieli wszystko: wiek, pochodzenie, doświadczenie, język. Za życia nigdy aby się nie spotkały. Po śmierci trafiają do miejsca, gdzie czas już nie istnieje. Tutaj pozostały im tylko opowieści.

Dla Shlomith anoreksja jest inspiracją artystyczną. Polina, moskiewska księgowa, boryka się z alkoholizmem i niewiele mówi o sobie. Maimuna z Senegalu marzy o karierze modelki. Holenderce Wlbgis rak gardła odebrał głos. Nina jest w ciąży, ale przestała czuć ruchy bliźniąt. Rosa Imaculada przeszła niedawno przeszczep serca. Najmłodsza Ulrike nie potrafi przypomnieć sobie, co się z nią działo tuż przed śmiercią.

Laura Lindstedt kreuje zaskakującą mozaikę stylistyczną, balansuje pomiędzy humorem, powagą a gniewem i wciąga nas do literackiego snu. Niesamowita wyobraźnia autorki i uniwersalny wydźwięk jej opowieści zniewoliły czytelników, a krytycy przyznali jej najważniejsze fińskie nagrody literackie.

„Jest coś terapeutycznego, by nie powiedzieć kojącego, w czytaniu «Oneironu», jak poddanie się ćwiczeniu z zaufania, zbiorowej przysłudze. Piekło to – nie za każdym razem – inni”.

„Politiken”