Rzecz o mych smutnych dziwkach (Muza)

Główny bohater i narrator w jednej osobie - dziennikarz, kiedyś depeszowiec, a w momencie spisywania swojej opowieści szacowny jubilat, autor powszednich felietonów i krytyk muzyczny, człowiek żegnający się właściwie z życiem - dostaje szansę spełnienia swojego erotycznego i niemoralnego kaprysu, szalonej nocy miłosnej z nieletnią dziewicą. Niezaspokojona chętka wprowadza w jego dość nudne, szare, ustabilizowane, emeryckie życie niepokój, który okazuje się pierwszą w jego życiu, i bez dwóch zdań ostatnią, młodzieńczą miłością.

Proza z najkorzystniejszego Marquezowskiego pieca, powierzchownie wyjątkowo stateczna,mnóstwo w niej odniesień do innych jego powieści, niemało niezwykłych zdań, no i przesłanie jak z telenoweli: miłość za każdym razem cię dopadnie, bo jest silniejsza od życia.