Przedwojenni. zawsze był jakiś dwór (Wydawnictwo Muza)

W powszednich historiach ziemiańskich rodzin z początku XX wieku – Walewskich, Kańskich, Żółtowskich, Przyborów – przegląda się historia Polski i Europy. Ludzie, dwory, zdarzenia – istnieją w subtelnej sieci powiązań, o których warto wiedzieć… Maryńcia Małachowska uciekła z dworu w Prochorowej pod Odessą, kiedy wybuchła rewolucja w Rosji.

Później handlowała w Warszawie kapeluszami, szytymi według paryskich wzorów. Maryla Walewska z Kowali nie chciała robić kariery w stolicy, jak radził dziadek, znany adwokat. Hodowała za to kurczaki i narcyzy, bo prawidłowo sprzedawały się w Radomiu i pozwalały rozwijać gospodarstwo.

Janina Żółtowska z Bolcienik początkowo fascynowała się losem swej prababki, Maryli Wereszczakówny, ale później bardziej interesowały ją wieści z konferencji pokojowej w Wersalu, na której znajomy męża, Roman Dmowski składał – razem z Paderewskim – podpis pod traktatem kończącym wojnę.

Zygmunt Pusłowski w pałacu w Czarkowych stworzył przystań dla młodopolskiej bohemy. Kolekcjonował starodruki, a obrazy zamawiał u Malczewskiego i Boznańskiej. Zofia Dłużewska-Kańska prowadziła w wolnej Polsce pierwszy bar mleczny, a kiedy wybuchła II wojna światowa karmiła w Dłużewie setki wrześniowych uchodźców z Warszawy, wśród których znalazła się także Zofia Nałkowska.

Aleksander Mazaraki z Żelaznej, ostatni prezes Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, ukrywał po Powstaniu Warszawskim schorowaną już Marię Rodziewiczównę. W Szczorsach, posiadajątku ziemskim nad Niemnem, pracował jako korepetytor młody Jeremi Przybora… Książka Anny Mieszczanek to opowiedziana na nowo historia o polskim ziemiaństwie i dramatycznym wpływie powojennych zmian na losy ludzi i dworów.

Anna Mieszczanek – dziennikarka, redaktorka. Po 1989 roku prywatny wydawca kolekcji książkowych Pamięć Europy i Psychologia Podręczna. Przez ostatnie 20 lat mediatorka i family coach i felietonistka i autorka internetowego procesu „Powracanie ziemian".

Za pracę w podziemnej „Karcie" oraz książkę o Marcu 1968 Krajobraz po szoku wyrózniona przez Fundację Polcul i nagrodzona odznaką „Zasłużony Działacz Kultury".