Kapitanowa na wielkiej żegludze (Aleksandra Skibińska)

Krem Nivea w zamian za zwariowany wieczór w brazylijskim porcie, tańce z „dziewczynkami" w podejrzanej spelunce w Afryce, lufy karabinów nad głową... Jestem dziennikarką i żoną kapitana żeglugi obfitej.

Ciekawość świata i fakt, iż mogłam pływać z mężem, sprawiły, że nie tylko opłynęłam kulę ziemską ale także brałam czynny udział w życiu statkowym. Poznałam sekrety, o jakich żaden szczur lądowy nie ma pojęcia, zobaczyłam szokujące zwyczaje panujące w najistotniej egzotycznych portach świata, bawiłam się w przemytnika i spotykałam ludzi, jakich się nie spotyka, będąc tylko turystą.

Niestety, zostawałam jeszcze sama w najgorszych chwilach życia, gdyż związek z człowiekiem morza to doświadczenie trudne i nie za każdym razem blaski potrafią przysłonić cienie. O tych blaskach i cieniach jest ta książka.

Aleksandra Skibińska jest absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracowała m.in. W tygodniku gdańskim „Czas", zlikwidowanym w stanie wojennym za niepoprawność polityczną, z tego również powodu A.

S. Otrzymała zakaz pracy w zawodzie. W 1983 wraz z mężem, absolwentem Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, wyjechała do Niemiec. Współpracowała z Radiem Wolna Europa w Monachium jako Joanna Topolska oraz z wieloma pismami emigracyjnymi na całym świecie.

Pracowała w wydawnictwie „Bauer" w Hamburgu jako redaktor, a po 1990 roku została etatowym korespondentem zagranicznym pism Wybrzeża ( „Tygodnik Gdański", „Dziennik Bałtycki", „Wieczór Wybrzeża").

Współpracowała z „Polityką" i magazynem sobotnim „Rzeczpospolitej", wykładała także na Podyplomowym Studium Dziennikarstwa i Zarządzania Informacją na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1999 została laureatką Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej wręczonej w Schwerinie.

Mieszka w Niemczech, w Polsce i na Maderze.