Rozprawa dotyczy ważnego problemu – relacji sztuki i przemysłu w Polsce w drugiej połowie XX wieku. Jest to studium z zakresu życia artystycznego, którego autorka, opierając się na szerokiej kwerendzie archiwalnej i prasowej, jednocześnie rekonstruuje podstawy całego cyklu działań na styku sztuki i przemysłu, wychodząc od dyrektyw ideologicznych PZPR, przez uchwały ZPAP, a na konkretnych umowach z fabrykami kończąc, jak i odtwarza ze szczegółami przebieg poszczególnych akcji plenerowych, łącznie z najróżniejszego typu niedogodnościami, wynikającymi z marnych warunków kwaterunkowych czy niedoborów materiałów, które miały być zapewniane przez mocne zakłady. Dużo nowych faktów i ustaleń przynosi opracowanie dotyczące teorii i praktyki upowszechniania sztuki i działań plastyków zakładowych czy działań w zakresie humanizacji przestrzeni pracy.
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Artysta w fabryce. dwa oblicza mecenatu przemysłowego w prl. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.