Wieszczba krwawej głowy (Andrzej Juliusz Sarwa)

Dwa wieki historii Polski i Francji, splecione z reformacją w Europie, walką o władzę i poszukiwaniem miłości. To kanwa najnowszej powieści Andrzeja Juliusza Sarwy. A co na tę kanwę jest nałożone? To i powieść historyczna i obyczajowa, przygodowa i po trosze traktat demonologiczny.

Co wychodzi z tak niecodziennego połączenia? Wielowątkowy zagadkowy utwór z fascynującą, lecz mroczną akcją. Powieść to ogólnie thriller historyczno-ezoteryczny opowiedziana nad wyraz bogatym językiem, różnym ze względu na używających go bohaterów.

Są tu i opisy bliskie botanice i rozprawie naukowej, jest i humor i podniosłość. Akcja toczy się wartko, dwa wieki historii bynajmniej nie nużą, a dają wrażenie przeniesienia się w epokę. Dodatkową zaletą powieści jest to, iż autor, jak ma w zwyczaju, absolutnie się nimi nie przejmując, nie ulega ani modom, ani trendom literackim i pisze „po swojemu”, doskonałym językiem, proponując nam piękne opisy, choćby i zapachów, czego się sztampowej literaturze nie spotka.

Z uwagi na potrzebną do zrozumienia problematyki powieści wiedzę o świecie, podbudowaną bagażem życiowych doświadczeń, autor zamieszcza dość odważne obyczajowo opisy dworskiego życia XVI i XVII-wiecznej Francji i naturalistyczne opisy okultystycznych rytuałów, dlatego jej adresatami winni być raczej czytelnicy dorośli.

Książka bezspornie dla wymagającego czytelnika!