Świat na wyciągnięcie myśli (Grzegorz W. Kołodko)

Ekonomia powinna być tak prosta, jak to możliwe, lecz nie prostsza. Wierny tej zasadzie autor „Wędrującego świata”, książki, która odniosła duży sukces, napisał następną – jak mówi – postscriptum do tamtej. Niech nas to jednak nie zmyli, bo „Świat na wyciągnięcie myśli” jest książką, którą można czytać, nie znając jej głośnej poprzedniczki.

W tamtej było więcej świata, mniej Polski, w tej jest odwrotnie – Polskę widzimy na pierwszym planie, a świat służy jako tło, choć dużo się o nim możemy tutaj dowiedzieć. Niespokojny o losy kraju, profesor Kołodko stawia diagnozę i oferuje środki zaradcze. Oceny, w „Wędrującym świecie” przedstawione dość oględnie, tu nabierają ostrości. Autor z pasją wytyka zakłamanie, niewiedzę, interesowność, koniunkturalizm. Łaje, piętnuje środowiska, partie, rządy, polityków – najszczególniej za uleganie neoliberalizmowi i populizm. Pokazuje zaprzepaszczone okazje, wylicza stracone, bo nieuzyskane, procenty wzrostu gospodarczego. Nie przepuszcza analitykom, dziennikarzom, naukowcom. Czyni to wszystko w sposób niekonwencjonalny, posługując się obok zwykłej narracji formą rozmowy z innym naukowcem, szerokimi, odnoszącymi się do aktualnych wydarzeń wyimkami z blogu, odpowiedziami na pytania użytkowników.

Książkę napisaną ze swadą, barwnym, dosadnym językiem, zamykają refleksje tłumaczy „Wędrującego świata” – na angielski, chiński, perski, rosyjski, turecki, węgierski, wietnamski – i dwa niezwykłe „listy od praprawnuczek”, zamieszczone w blogu autora przez anonimowe internautki.