Opowieść o dwóch miastach (Charles Dickens)

Rewolucja i miłość w cieniu gilotyny

„Była to najkorzystniejsza i najgorsza z epok, wiek rozumu i wiek szaleństwa, czas wiary i czas zwątpienia, okres światła i okres mroków, wiosna pięknych nadziei i zima rozpaczy” – tak rozpoczyna swą niezwykłą Opowieść o dwóch miastach Charles Dickens. Słowa te są zapowiedzią dramatycznych wydarzeń przedstawionych w książce z epickim rozmachem.

Paryż i Londyn w przededniu szerokiej Rewolucji Francuskiej. Ten burzliwy okres ukazany jest poprzez pryzmat losów młodego francuskiego arystokraty, niesprawiedliwie uwięzionego lekarza, jego córki i angielskiego prawnika. Po osiemnastu latach spędzonych w Bastylii doktor Manette wychodzi na wolność. Szczęśliwie, już na angielskiej ziemi, zaczyna drugie życie u boku córki Lucie. Tam przecinają się drogi dwóch panów: zbiegłego z Francji Karola Darnaya i pięknego adwokata Sydneya Cartona, samotnika i pijaka, których scali miłość do jednej kobiety – córki doktora. Wskutek dramatycznego splotu okoliczności bohaterowie są zmuszeni porzucić spokojne ulice Londynu i przybyć do Paryża pod rządami krwawego terroru. Porwani w wir wydarzeń zostaną poddani ciężkiej próbie.