Terroryzm na usługach ugrupowań lewicowych i anarchistycznych w królestwie polskim do 1914 roku (DiG)

W monografii ukazano metody terrorystyczne wykorzystywane poprzez lewicowe ugrupowania (socjalistyczne i anarchistyczne) działające na przełomie XIX i XX w. Na terenie Królestwa Polskiego. Punktem wyjścia przeprowadzonych rozważań była geneza i charakterystyka rozmaitych trendów lewicowych przejawiających się w życiu społecznym zachodniej i wschodniej Europy w omawianym okresie, działalność polskich formacji lewicowych oraz teoretyków i propagatorów tego kierunku. Przedstawiając kolejne etapy przełomowych wystąpień od 1905 r., zwrócono uwagę na reakcyjną politykę carskiego reżimu, a także przybliżono zachowania przeróżnych środowisk społecznych - mieszkańców pokaźnych aglomeracji miejskich, terenów wiejskich i strajkującej młodzieży. Kluczowe dla pracy było przedstawienie formacji bojowych i działalności ugrupowań lewicowych, które posługiwały się metodami terrorystycznymi. Dało to podstawę do porównania tych radykalnych kierunków, modnych tak w Rosji, jak i w Królestwie Polskim,, a także wskazania ich podobieństw i różnic. W podsumowaniu dokonano percepcji metod terrorystycznych używanych przez bezprecedensowe formacje z pozycji konkurencyjnych ugrupowań konserwatywnych i narodowo-demokratycznych, a także z wykorzystaniem metod stosowanych poprzez współczesne nauki humanistyczne.