Studnia (JanKa)

Autor o książce:

W tej powieści nic nie jest oczywiste. Młoda kobieta osiąga za granicą sukces w biznesie. Po powrocie z dziećmi do kraju unika ojca, nawiązuje niefortunny romans. Wolna od sentymentów, niechętna roztrząsaniu przeszłości, jednak właśnie w niej odnajduje ważne dla siebie znaki. Ojciec, który czekał na nią dziesięć lat, nie potrafi odbudować zerwanych więzi. Zamiast działać, tworzy najróżniejsze światy przeżyć, a uczucia kieruje ku świeżo poznanym wnukom, choć właśnie na córce radzi mu się skupić nawiedzająca go enigmatyczna postać o niepewnej tożsamości.

Czy odmienne modele życiowe przekreślą szansę na zbliżenie się córki i ojca? Czy wiadomość z przeszłości zmieni życie obojga? Czy można być silnym, będąc jednocześnie słabym? Czy pierwiastek męski i kobiecy dążą do równowagi? Czy Polska jest krajem, w którym da się żyć?
Studniajest powieścią o potrzebie bliskości i dylematach porozumienia. O tym,nieraz silne pragnienia powodują, że nie robimy nic, aby osiągnąć cel.

Jarosław Czechowicz, Krytycznym okiem:
Grzegorz Filip zadaje w Studni pytanie o to, czy dziecko ma być coś winne rodzicom i czy rodzice zobowiązani są do tego, aby zapewnić potomkowi szczęście w życiu. Wnikliwie analizuje sytuację komplikowaną poprzez lata milczenia. Pozostawia bohaterów długo z ich milczeniem i nie sugeruje, co można z nim zrobić. Buduje równocześnie dość przewrotną historię o istnieniu w dwójnasób; opowieść wskazującą drogi, ale nie nakreślającą celów. Studnia zadaje pytanie o to, czym jest spełnienie; w jaki sposób je osiągać i czy jednoczy się z wyrzeczeniami, zmianami, konfrontowaniem się z czymś, co inne. Dramat bohaterów prozy Filipa wydaje się być tym samym dramatem,prezentujenym inaczej, bo inaczej też się rodzącym. Napięcie między ojcem a córką niwelować będą dzieci, wnukowie. Pojednanie będzie niemożliwe nie dlatego, że nie można porozmawiać,z zasady dlatego, iż żyje się w innym kierunku.

Grzegorz Filip (ur. 1958) jest prozaikiem, publicystą, redaktorem miesięcznika „Forum Akademickie”, współtwórcą serwisu o muzyce współczesnej Nowa Muzyka, autorem tekstów zamieszczanych m.in. W „Glissandzie” i „Ruchu Muzycznym”. Prozę publikuje w „Akcencie”, „Arcanach”, „Frazie”, „Kresach”, „Odrze”, „Pograniczach”, „Toposie”. Prowadzi blog literacki. „Studnia” jest jego drugą książką. Debiutował tomem opowiadań Teoria strun, który ukazał się jako e-book. Mieszka w Lublinie.