Oto stoję w deszczu ciała [dziennik studentki] (Jirafa Roja)

Oto stoję w deszczu ciała [dziennik studentki], ta autobiograficzna poetycka opowieść jest zapisem dramatycznego wchodzenia w dorosłość neurotycznie wrażliwej dwudziestolatki. Nie straciła na aktualności, bo podejmuje problem nieśmiertelny delikatnej, naiwnej jeszcze żeńskiej niewinności zderzającej się z brutalną mechanicznością i inercją reguł społecznych gier zastanego świata. Reakcją jest pełen determinacji bunt, który znajduje swój wyraz w totalnym eskapizmie, zawierającym w sobie odmowę uczestniczenia w społecznych strukturach (ucieczka do szpitala psychiatrycznego) i nawet w samej rzeczywistości (intoksykacja twardymi narkotykami i znacznymi dozami farmaceutycznych środków modyfikujących świadomość). Rozpaczliwy protest, który nie mogąc znaleźć wyrazu w akcie zniszczenia tego, co nie może zostać zaakceptowane, znajduje ujście w autodestrukcji i, na szczęście, w akcie literackiej kreacji. Eda Ostrowska jest poetką i prozatorką o stanowczym dorobku, postacią ważną dla polskiej kontrkultury lat 80. Magnetyzm jej charyzmatycznej osobowości przyciągał wielu podobnych jej autsajderów. To późne dziecko epoki Stachury, polskiego pokolenia hippisowskich dzieci kwiatów, lecz w jej pisarstwie jest już coś punkowo drapieżnego, autowiwisekcyjnego. /Kazimierz Bolesław Malinowski/ Przedstawiona proza miała swoje pierwsze wydanie w wydawnictwie Iskry w 1983 roku. Aktualnie autorka dokonała w pełni nowej redakcji, co stanowi o jej sile i urodzie. Patroni medialni: Lubie-czytac.pl, opetaniczytaniem.pl, radioaktywne.pl, independent.pl, Radio Lublin, Miejska Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie, Magazyn Literacki KSIĄŻKI Eda Ostrowska, ur. 9 sierpnia 1959 r. W Sławatyczach. Debiutowała w 1977 r. W Kamenie wierszem Przechylę ciebie.... Trzykrotnie otrzymała nagrodę im. J. Czechowicza: w 1984 r. (za tomiki wierszy Ludzie, symbole i chore kwiaty, a także Smugi pieprzu) i w 1989 r. (za tomiki wierszy Tajemnica I bolesna i Małmazja) nagrody III stopnia oraz w 1991 r. Nagrodę II stopnia za Psalmy. W 1989 r. Za twórczość poetycką, w szczególności tomik wierszy pt. Małmazja, uzyskała Nagrodę Artystyczną Młodych im. S. Wyspiańskiego (II stopnia), zaś w 1995 r. - I nagrodę w IX Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. E. Stachury. W roku 2011r. Została laureatką XVII Konkursu Poetyckiego im. Anny Kamieńskiej za tomik poezji wydany w roku 2010 Śmiech i łaska. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia w dziedzinie poezji w 2012 r.