Śmiech czysty prl-isty (Astrum)

To literatura satyryczna, łącząca w sobie epikę, lirykę, dramat oraz inne formy wypowiedzi. Ten typ literatury, wywodzący się ze starożytności, którego zadaniem jest ośmieszanie i piętnowanie zjawisk, obyczajów, grup czy stosunków społecznych, ukazuje świat przez prześmiewcze wyolbrzymienie, nie oferując żadnych rozwiązań. Istotą satyry jest karykaturalne przedstawienie postaci i krytyczna postawa autora wobec rzeczywistości, tzw. Ukazywanie jej w krzywym zwierciadle. Te wszystkie atrybuty ma tomik poezji Wiesława Sakowskiego, dziennikarza, humorysty tamtego okresu publikującego w czasach PRL w najszczególniej poczytnych czasopismach satyrycznych, takich jak Szpilki czy Karuzela.

Aż łezka się w oku kręci podczas czytania tekstów z tamtych czasów - epoki jedynie stosownej - zamieszczonych poprzez poetę w tym niezwykłym tomiku.

A najsmutniejsze lub najśmieszniejsze jest w jego wierszach to, że mimo upływu lat, zmiany ustroju i tysięcy rzeczy, które zdarzyły się pomiędzy ubiegłym a teraźniejszym wiekiem, opisane poprzez niego zdarzenia, postaci, charaktery i zachowania ludzi się nie zmieniły.

Przykładem wiersz o urzędniku:

Wiersz dozwolony

Trochę lepiej teraz żyje się ludziskom

Tak przywykłym do głupiego udawania

Oficjalnie

Wszak już można robić wszystko

Czego tylko polskie prawo nie zabrania

Już nie można karać za to urzędnika

Że nie zechciał choćby spojrzeć na podanie

Bo nie było trafnego z a ł ą c z n i k a...